Perfekcja w każdym calu.

Korea Południowa.
Bardzo wiele osób sądzi, że to kraj niebezpieczny i lepiej nie zapuszczać się w tamte rejony. Ale dużo osób nie zdaje sobie, tak naprawdę sprawy, że mylą ją z Koreą Północną. Jest to mimo wszystko jeden z bezpieczniejszych krajów na świecie.
Mentalność człowieka różni się całkowicie od naszej. Przede wszystkim liczy się tam szacunek do drogiej osoby, widać to na każdym kroku.
Maj jest uznawany za miesiąc rodziny. Piątego maja jest obchodzony dzień dziecka. Rodzice prawią wtedy swoim małym pociechą prezenty, spędzają mile czas. Nie ważne ile dziecko ma lat. Do 21 roku życia normą jest wyprawianie urodzin przez rodziców. Punktem kulminacyjnym jest oczywiście tort oraz prezenty. Ósmego maja, więc tylko trzy dni później obchodzone jest święto rodziców. Dzieci mają okazję zrewanżować się za okazaną troskę oraz miłość w ten dzień. Charakter całego przyjęcia jest raczej domowy i przytulny. Niekiedy puszcza się dodatkowo zimne ognie, by świętowanie nabrało jeszcze więcej kolorów.
Kiedy jesteśmy zaproszeni do kogoś w gości, w dobrym geście widziane jest, jeżeli przyniesiesz ze sobą jakiś upominek. Może to być wino, kwiaty, słodycze. Taki gest na pewno postawi was w lepszym świetle. Oczywiście przed samym wejściem do salonu/korytarza/ganku należy zdjąć buty.
Kiedy znajdujesz się w roli gościa i idziesz do obcych ci ludzi, nie krępuj się oni najczęściej wiedzą już o tobie wszystkie najpotrzebniejsze informacje (jeżeli idziesz z kimś kogo tamta osoba zna). Nie wypada ci również przywitać się wymachiwaniem ręki. Powinieneś przywitać się z każdym z gości osobno i dodatkowo pokłonić się każdemu z osobna. Im osoba wyższa rangą lub jest starsza, ukłon powinien być głębszy. Jest to wyraz szacunku i mile widziany aspekt dla twojej osoby.
Nie powinieneś sam zasiadać do stołu. Gospodarz przed pojawieniem się gości sam ustala gdzie kto siedzi, więc powinieneś grzecznie poczekać aż twoje miejsce zostanie wskazane. Rozdawanie potraw zaczynamy od osób najstarszych, one też rozpoczynają spożywanie jedzenia pierwsze. 

Jeżeli masz przyjemność pić alkohol z osobami starszymi, lub osobami które są wyższe rangą od ciebie (lekarz, polityk, inżynier) powinieneś podczas picia pochylić głowę lekko do boku, taki gest sprawi, że będziesz odbierany jako osoba dobrze wychowana i wiedząca jak zachowywać się w gronie osób obcych.

Koreańczycy mają manię na punkcie swojej osoby, narodu. Pragną za wszelką cenę być idealni we wszystkim. Dotyczy to nie tylko wyglądu, ale też z naukowego punktu widzenia. Większe miasta oraz te bardziej znane np. Seul, Pusan, Daegu i oczywiście cała masa innych są pokryte na ulicach salonami urody, kliniki urody estetycznej itp. Chirurgia plastyczna oraz drobne zabiegi estetyczne i usługi kosmetyczne są na porządku dziennym.

Na przykład BOTOKS można wykonać w każdym salonie na ulicy. Również bardzo popularny jest zabieg HanBang wykorzystujący elementy akupunktury, igły zawierają mezonić. Mają one stymulować organizm. LIFTING TWARZY również jest zabiegiem bardzo popularnym. Nie muszę chyba nikomu tłumaczyć, na czym on polega. 

Koreańczycy od samego początku edukacji, już na etapie przedszkola są zalewani falą cywilizacyjnej technologii. W przedszkolach można znaleźć nowoczesne zabawki, które reagują na nasz dotyk, potrafią rozmawiać z nami (nie mają wbudowanych zdań do powtarzania), wyrażają emocje. Taka forma edukacji pozwala dziecku obyć się ze sprzętem już na etapie pierwszych dni w szkole, pozwala mu to w przyszłości łatwiej poradzić sobie z technologią jaka spotka go w szkole podstawowej. Bowiem dzieci w szkołach podstawowych pracują na tabletach lub laptopach. Uczą się historii nie tak jak my...wkuwamy teksty na pamięć byle tylko dostać pozytywną ocenę. U nich nie ma metody 
"ZZZ - zakuć, zaliczyć, zapomnieć" Dzieci podczas lekcji historii co prawda zapoznają się z materiałem "na sucho", ale potem robią z tego filmy lub prezentacje. Oczywiście nie chcę nikogo obrażać, jeżeli lubisz ten przedmiot to super! Fanie, że czymś takim się interesujesz :) Koreańczycy wierzą, że osiągną sukces jeżeli zdobędą dobrą pracę, najczęściej nie idzie ona w parze z naszymi upodobaniami. Młodzież najczęściej kierowana jest przez rodziców, lub sami obierają kierunki dobrze płatne i wyższe rangą, by potem być osobą szanowaną. Dobrze zdana matura to priorytet, żeby dostać się na wymarzone studia, a potem je zdać jak najlepiej. Jeżeli nie uda ci się tego osiągnąć to w oczach innych możesz (ale nie musisz) być odbierany jako osoba niespełniająca wymagań, jesteś od razu inaczej odbierany. Dużo uczniów zapisuje się do dodatkowych szkół uzupełniających, które pozwalają opanować materiał od nowa i jeszcze raz dają sobie szansę na zdobycie lepszych wyników. Bardzo smutne jest to, że Koreańczycy uważają, że do szczęścia potrzebny jest im status. Młodzi ludzie często idą w pogoń za tłumem, nie patrząc na własne potrzeby. U nas mówi się "Żadna praca nie hańbi", tam jednak nie jest już tak samo..

                                                                         

Nie muszę chyba mówić, że dążenie do perfekcji jest bardzo trudne, i nikt tak naprawdę nie jest idealny i  nigdy nie będzie. Wiele osób w Korei Południowej nie potrafi się z tym pogodzić więc płacą najwyższą cenę, popełniają samobójstwa. W 2012 roku ponad 14 tys. osób w Korei popełniło samobójstwa.

MOJE ZDANIE: Polska jest krajem przepełnionym zawiścią i wrogim nastawieniem do każdego innego człowieka. Ile razy nie weszłabym na internet czytam fale hejtu jakie mnie i was pewnie też zalewają. Doprowadza mnie to do życiowych rozmyśleń na temat tego, jak człowiek może gotować człowiekowi takie piekło? Nie raz spotykam się z sytuacjami na ulicy, kiedy młodzież ma w poważaniu osoby starsze, kiedy dorośli nie traktują swoich dzieci lub zwierząt z należytym szacunkiem oraz troską. Jestem bardzo wyczulona w tych tematach, dlatego nie potrafię przejść obojętnie.
Ale do czego zmierzam...otóż z biegiem dni, lat nie potrafimy znaleźć czasu na spokojne myślenie, często nie dbamy o siebie, swoje zdrowie i samopoczucie.
 W Korei, żeby uświadomić człowiekowi jak ważne jest życie, dostępne są "Udawane Pogrzeby"
Są to kliniki, w których można umrzeć i odrodzić się na nowo. Podczas całego procesu sporządzamy testament, robione jest nasze zdjęcie by można było je postawić obok trumny, własnie jesteśmy sypani piachem i przybijani do trumny. Oczywiście cały proces jest bezpieczny. W trumnie znajdujemy się około dwudziestu minut, w tym czasie możemy pożegnać się z dotychczasowym życiem i rozpocząć nowy rozdział, a stary? Pozostanie zasypany głęboko w ziemi. Cała ta sytuacja na nam pozwolić uświadomić sobie jak ważne jest nasze życie. Że ma ono znacznie. Osobiście chciałabym przeżyć coś takiego, nie dlatego, że mam problemy sama ze sobą, ale  wydaje mi się to ciekawym doświadczeniem w życiu. Kiedy trumna otwiera się wychodzimy z niej jako nowo narodzeni i z takim nastawieniem wychodzimy z kliniki i układamy swoje życie raz jeszcze w lepszych barwach.

To wszystko na dziś. Mam nadzieję, że spodobał się wam artykuł, sprawozdanie? Sama nie wiem jak to określić, w każdym bądź razie liczę na to, że wypowiecie się w tej kwestii, jakie są wasze poglądy i jak ocenianie ludzkie życie.
Do napisania! ;)
                                                                                                                                         Ev.