Święto Zmarłych w Japonii bywa również nazywane Festiwalem Latarni a to wszystko przez jasne lampiony chōchin. Tradycyjnie dzień ten przypadał na piętnasty dzień siódmego miesiąca, jednak teraz w różnych regionach Japonii Obon obchodzony jest w innych dniach.
W Japonii obchody Festiwalu Latarni trwają trzy dni i nie est to święto wolne od pracy, jednak duża część Japończyków otrzymuje urolopy by w te dni mogli cieszyć się czasem spędzonym z rodziną i zmarłymi. W Japonii wierzy się, że w ten dzień dusze zmarłych unoszą się z zaświatów i wędrują do swoich bliskich okazując im miłość. Tradycyjnie duchy dzieli się na trzy grupy: dusze zmarłych przodków, nowe duchy oraz dusze osób zmarłych nagle i głodne duchy gaki. Uważano, że duchy gaki są w stanie przyjąć pokarm tylko od mnichów, więc tego dnia dużo Japończyków, przynosi część swoich darów właśnie do najbliższych świątyń by mogły się nasycić. W czasie święta, Japończycy sprzątają groby zmarłych oraz zostawiają ofiary, składające się z ryżu, lub owoców na specjalnych ołtarzach. Często również bliscy proszą mnicha aby zmówił sutry za dusze przodków.
Pierwszego dnia Japończycy zapalają lampiony na grobach, prosząc i zapraszając zmarłych by wróciły do domu. Bardzo często można zauważyć też dużą liczę lampionów przed domami, ma to za zadanie wskazania dokładnej drogi duszy osoby zmarłej. Trzeciego dnia cała rodzina bierze ze sobą kolejne lampiony z napisanym rodowym nazwiskiem i rusza z powrotem na cmentarz, jest to tradycja odprowadzenia duszy zmarłego na grób.
W tym okresie można również podziwiać specjalne tańce Bon Odori. Taniec ten charakteryzował się wesołą muzyką, radością na twarzach osób tańczących. Okazywano wtedy szacunek dla zmarłych, poprzez ruchy można odczytać, że jest to pewnego rodzaju powitanie, dla dusz "właściwych", a jednocześnie odgonienie złych duchów. Taniec wykonuje się w miejscach gdzie uważa się, że jest najcieńsza linia między światem żywych i umarłych. Taniec ten tańczy się w grupach by pokazać, że cała społeczność oczekuje na bliskich. Tańczy się go w grupie jednak, każdy osobno. W dowolnym momencie każdy może się przyłączyć.
Na zakończenie, trzeciego dnia odbywa się festiwal Gozan no okuribi. W dosłownym tłumaczeniu ozanacz to "pożegnalne ognie na pięciu górach". Podczas tej uroczystości na pięciu wzgórzach ootaczających Kioto zapalają się ogniska. Ma to za zadanie ukazanie zmarłym drogi powrotnej w zaświaty. Kolejność zapalanych płomieni nie jest przypadkowa. "Pierwsze ogniska pojawiają się na wzgórzu Higashiyama i układają się w chiński znak „dai” 大 oznaczający „duży” lub „wspaniały”. Następnie widoczne stają się znaki „myō” 妙 oraz „hō” 法 symbolizujące razem „cudowne nauczania Buddy” i chociaż zapalają się na dwóch różnych wzgórzach (Mandoro oraz Daikokuten), traktowane są jako całość (a więc jako jedna góra). Dalej, na wzgórzu Funa Nishigamo, pojawia się kształt łodzi, na górze Okita kolejny znak „dai” 大 oraz kształt bramy torii na wzgórzu Mandara."
Ev.
Brak komentarzy :
Prześlij komentarz